غلامی سال ۱۳۷۳ در پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی مشغول به کار شد. از جمله مسئولیتهای وی در پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، میتوان به: معاون پشتیبانی تحقیقات پژوهشگاه، مدیرعامل مؤسسه دانش و اندیشه معاصر (از مؤسسات اقماری پژوهشگاه)، دبیر علمی گروه غربشناسی، سرپرست پژوهشکده فرهنگ و مطالعات اجتماعی و همچنین رئیس مرکز آموزش اشاره داشت. رضا غلامی در سال ۱۳۸۴ به عنوان دبیر هیات حمایت از کرسیهای نظریهپردازی، نقد و مناظره منصوب گردید. در سال ۱۳۸۴ و با پیشنهاد دکتر مهدی گلشنی، رئیس وقت پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، عضو تیم تحقیقاتی پروژه ملی «ایران و جهانی شدن» شد که محصول این پروژه توسط دکتر مهدی گلشنی و رضا غلامی تالیف گردید. از این پس، «مطالعات بین رشتهای حول زوایای پنهان جهانی شدن و رابطه آن با اندیشه اسلامی و تمدن نوین اسلامی» تبدیل به یکی از حوزه های تخصصی رضا غلامی شد. در سال ۱۳۸۷ غلامی مرکز پژوهشهای علوم انسانی اسلامی صدرا را تأسیس کرد و فعالیتهای خود را در قالب این مرکز ادامه داد. مرکز پژوهشهای صدرا در سال ۱۳۸۸ موفق به اخذ موافقت قطعی از شورای گسترش آموزش عالی کشور شد. در سال ۱۳۹۷ و پس از برگزاری چهار دوره موفق کنگره بین المللی علوم انسانیِ اسلامی با محوریت مرکز پژوهش های صدرا، مجمع عالی علوم انسانیِ اسلامی راه اندازی گردید و رضا غلامی به عنوان رئیس شورای سیاست گذاری این مجمع تعیین شد. علاوه بر این، ایشان در زمان عضویت در هیات علمی دانشگاه شاهد عهده دار ریاست پژوهشکده مطالعات اسلامی آسیب هاي اجتماعي در آن دانشگاه نیز بوده است. آخرین مسئولیت وی رئیس پژوهشگاه مطالعات فرهنگی، اجتماعی و تمدنی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری بود که در تاریخ ۲۵ دی ماه ۱۴۰۰ با حکم وزیر علوم، تحقیقات و فناوری به این سمت منصوب شد و ۲ سال و اندی ادامه داشت.