در پیاده روی اربعین، حرکت موضوعیت دارد

منن سخنان مجازی دکتر رضا غلامی به مناسبت پیاده روی اربعین، هفتم شهریورماه ۱۴۰۲
بسم الله الرحمن الرحیم، الحمدلله رب العالمین، الصلاة والسلام علی رسول الله و علي آله الطيبين الطاهرين

سلام عرض می کنم خدمت خواهران و برادران عزیز و گرانقدر.
در ایام‌ پیاده روی اربعین شهریور سال ۱۴۰۲ هستیم. عظمت این واقعه به اندازی است که نمی توان نسبت به آن ساکت و بی تفاوت بود.
در پیاده روی اربعین، حرکت خودش موضوعیت دارد، حرکت از جنس تعالی؛ از جنس بالا رفتن؛ در بطن این‌ پیاده روی، سکون به چالش کشیده می‌شود، عافیت طلبی به سخره گرفته میشود، صبر و استقامت تمرین می‌شود.
پیاده روی اربعین، فرصتی است برای کندن از دنیا، پشت کردن به جذابیت های فریبنده و سراب‌های آن؛ این پیاده روی، به نوعی، تحقیر دنیازدگی است.‌ تحقیر منفعت طلبی است. فرصتی است برای بازگشت به اصالت های انسان، بازگشت به فضائل. فرصتی است برای اندیشیدن به معنا و هدف حیات. به راه‌ پر فراز و نشیبی که همه ما در پیش داریم.
در این‌ میان، هر قدر قلب آماده تر، شور و شوق بیشتر، بی تابی بیشتر و سرانجام بهره مندی بالاتر و بیشتر.
قلب های آلوده، قلب های مملو از پلشتی، هم برای مشاهده عمق این پدیده نابینا هستند و هم امکان زیست عاشقانه در جهان پیاده روی اربعین را ندارند.
پیاده روی اربعین، قابلیت فوق العاده انسان مومن برای نیک ورزی را نشان‌ می دهد. در پیاده روی اربعین، افراد به راحتی انفاق می‌کنند، به راحتی گذشت می کنند، به همدیگر خوش‌بین هستند، منیّت ها را کنار می گذارند، دیگری را بر خود ترجیح می دهند، به هم‌ مهربانی می‌کنند، به هم‌ محبت می کنند. این ها در پیاده روی اربعین قابل مشاهده است.
در پیاده روی اربعین، مقصد همه یکی است. همه شوق رسیدن به یک مقصد را دارند و به سوی آن می شتابند. مقصد، امام حسین علیه السلام است. امام حسین کیست؟ کسی که علیه ظلم قيام کرده است، علیه احیاء خط شرک برخاسته است، علیه سقوط انسانیت شوریده است. علیه ذلت قیام‌ کرده است؛ آزادگی را معنای دوباره بخشیده است، هر آنچه داشته است را در راه خدا خالصانه فدا کرده است، قله ای از قلل تسلیم و رضا و عشق به الله را به عینه ترسیم کرده است.
البته هر کسی به اندازه مراتب معرفتی خود نسبت به امام‌ حسین علیه السلام خودش را به لایه‌ای از لایه‌های این مقصد عظیم می رساند. همه در یک ترلز و سطح نیستند بلکه بر اساس فهم و درک و عمق معرفتی خود به مرکز این مقصد نزدیک تر می‌شوند.
از طرف دیگر، حضور گسترده مردم از کشورهای مختلف به ویژه دو کشور همسایه، عراق و ایران در این‌ پیاده روی عظیم و میلیونی، نشانه های زیادی برای اهل نظر خلق می کند.‌ نشانه افزایش گرایش به معنویت در شرایطی که بعضی از افول شدید معنویت صحبت می‌کنند، نشانه میل علنی مردم به درهم شکستن سبک زندگی فردگرای غربی، نشانه نفرت مضاعف مردم از ظلم و سلطه گری، نشانه علاقه بیشتر مردم به کنشگری اجتماعی و سیاسی، نشانه میل به ارتباط، همکاری و هم افزایی و نشانه های دیگر که هر کدام در جای خود بسیار ارزشمند و قابل بحث است. هر چند جمعیت کسانی که در این‌ پیاده روی عظیم شرکت می کنند طبعاً مساوی همه مردم نیستند اما طیف های حاضر در این پیاده روی متنوع است،‌ چنانکه می توان گفت آنها بخش مهمی از مردم را نمایندگی می کنند.
امروز ما در مواجهه با پیاده روی اربعین هم می توانیم بی تفاوت باشیم و از کنار آن به سادگی بگذریم و هم می توانیم آنرا جدی بگیریم و از فرصت های آن نهایت استفاده را ببریم.
امروز می توانیم‌ این سنت خوب عراقی را که به سنت شیعی و اسلامی بدل شده است، به حال خود رها کنیم تا هر خرافه و پیرایه و ناخالصی‌ای آن را در بر بگیرد یا به یک سفر سیاحتی- زیارتی بدل شود و فرصت های بزرگ و تاریخیِ آن از دست برود، یا خیر، می توانیم در برابر محتوا و جهت گیری دینی این سنت بی تفاوت نباشیم. می توانیم برای غنی سازی هر چه بیشتر پیاده روی تلاش کنیم. می توانیم ظرفیت های فکری و ادبی و هنری خودمان را در جهت ارتقاء محتوای این پدیده بزرگ به میدان بیاوریم.
هیچ کار هم که نکنیم یا نتوانیم بکنیم، مهم این است که بستر خوداندیشی را مهیا کنیم، بستر تعمق بر روی سیر زندگی را فراهم کنیم، فرصت تفکر و تعمق و گفتگوهای معنوی را در طول مسیر پیاده روی اربعین فراهم‌ کنیم. فرصت اندیشه ورزی درباره آینده عالیم اسلامیو مهم تر از آن، فرصت همیاری برای ساختن آینده ای که لایق و سزاوار آن هستیم را بوجود بیاوریم.
از همه عزیزانی که در پیاده روی اربعین شرکت می کنند و مشرف شده اند، التماس دعا دارم.
خداوند یار و نگهدار همه شما باد.

والسلام علیکم و رحمة الله